Als een oude Porsche Boxter die nét de bocht haalt, zo ploeter je je door die laatste 2 kantooruren heen, motor loeiheet, tank bijna leeg.
Je dag draait op volle toeren. Back-to-back afspraken, deadlines, mensen die iets van je willen. Natuurlijk probeer je ondertussen je lijf goed te onderhouden: gezond eten, hardlopen, yoga, een moment stilte tussen de bedrijven door.
Maar elke ochtend voelt het alsof je accu nooit helemaal oplaadt en die cappuccino om 16:00 uur is maar een kortstondige turbo-boost.
Ondertussen merk je dat je motor zwaarder loopt: je lijf voelt log, je huid oogt doffer, je hoofd is traag. Alsof er diep vanbinnen een kleine, onzichtbare brand jou verteert.
Wat onderzoekers noemen: chronische laaggradige ontsteking
We gaan het hebben over een concept dat onderzoekers chronische laaggradige ontsteking noemen. Klinkt ingewikkeld? Het is eigenlijk een stille irritatie van je immuunsysteem.
In tegenstelling tot de acute ontsteking na een snee of verkoudheid, blijft deze chronische laaggradige ontsteking laag branden zonder roodheid of pijn maar met grote gevolgen:
- Stofwisseling : snelle, rommelige suikerverbranding in plaats van vetverbranding.
- Hormonen : cortisol, insuline en oestrogeen raken uit balans.
- Humeur : prikkelbaarheid, brain-fog, futloosheid.
Het resultaat? Jij voelt je opgebrand terwijl je denkt dat je alles goed doet. Hoe kan dat? Zonder het te merken, voed je elke dag drie hardnekkige energieslurpers.
De drie energieslurpers die je vlam voeden
Eerst is er de permanente stressdruppel. Elk verkeersoponthoud, elke ping op je telefoon en elke last-minute-to-do’tje zet je alarmsysteem aan. Je bijnieren pompen cortisol en adrenaline rond; nuttig voor een korte sprint, funest als het uren aanhoudt.
Tegelijk stijgen subtiele ontstekingssignalen in je bloed, zoals interleukine-6 en het C-reactieve eiwit – laboratorium-taal voor ‘er brandt iets’. Blijft dit weken doorgaan, dan gaat je lijf nooit echt uit en wordt: warm, traag en crash-gevoelig, net een laptop die je nooit echt uitzet.
De oplossing is elke dag minstens 3 herstelpauzes inlassen: rustig plekje opzoeken, timer van 2 minuten op je telefoon zetten, dan telefoon wegleggen, rechtop zitten, vier tellen inademen door je neus, zes tellen uitademen door je mond.
De tweede energieslurper is een klok die uit de maat tikt. Tot laat (blauw) licht, nachtdiensten of eindeloos scrollen tot ver na elven gooien je dag-nacht-ritme om. Melatonine blijft laag, cortisol zwerft te lang rond; slaap je minder dan zeven uur of juist meer dan negen uur, dan schieten dezelfde ontstekingsstoffen opnieuw omhoog.
Het goedkoopste medicijn blijkt saaie degelijkheid: één uur voor het slapen alle schermen weg en elke nacht zeven tot acht uur slapen in een donkere, koele en stille kamer.
De derde boosdoener komt in glanzende verpakkingen. Chips, koek, kant-en-klare jus: handig, maar vol geraffineerde suiker, slechte vetten en kunstmatige hulpstoffen.
Die cocktail irriteert de darmwand, laat minuscule toxines lekken en wakkert de sluimerende vlam verder aan.
Eenvoudige richtlijn: hoe feller de verpakking, hoe heter het vuur dat achteraf in je lijf oplaait. Tip: gewoon laten liggen. Pak een appel en een handje noten, dip wortels in hummus of smeer een volkoren cracker met sesampasta en avocado.
Tijd voor zelfonderzoek: brandt de vlam bij jou?
Zet een ✔ als het vaker dan drie keer per week gebeurt.
- Je wordt brak wakker, ook al klok je ruim zeven uur slaap.
- Na de lunch zakt je concentratie als een pudding in.
- Brain-fog schiet geregeld door je hoofd; woorden liggen op het puntje van je tong.
- Je buik bolt op en/of je gewrichten voelen stroef.
- Je huid mist glans, krijgt pukkeltjes of beide.
- Bij stress en vermoeidheid grijp je naar suiker, koffie of zoute snacks.
- Spierpijn blijft langer hangen dan vroeger.
- Je hart klopt in rust boven de 75 slagen per minuut.
Drie vinkjes of meer? Dan is de kans groot dat er een chronische laaggradige ontsteking in je lijf smeult.
Blijf erbij: kennis is het brandblusapparaat voor je opbrandende energie.
In de volgende mail reizen we dieper je lijf in: je mitochondriën, je cortisolklok en het gas-rem-spel van je zenuwstelsel.
Je leert hoe die kleine motoren overslaan, waarom adrenaline ’s avonds nog ratelt en hoe je hartslagvariabiliteit laat zien of je lijf in rook opgaat.
Wil je alvast ontdekken hoe meer dan 100.000 mensen in Europa met onze infraroodtechnologie, ontwikkeld vanuit jarenlange Philips-expertise en verder gebracht in een onafhankelijke spin-out, hun energie herstellen?
Ontdek deze praktische oplossing
En ontdek wat hij in jouw dag kan beteken.
Bronvermelding
- Khandpur, S. e.a. (2023). Low‑grade inflammation and ultra‑processed foods consumption. Nutrients.
- Mokhtari, M. e.a. (2024). Ultra‑processed food consumption and quality of lifepmc.ncbi.nlm.nih.gov.
- Lacourt, T. e.a. (2018). The high costs of low‑grade inflammation.
- Piazza, J. e.a. (2018). Age, daily stress processes, and allostatic loadpmc.ncbi.nlm.nih.gov.
- Potter, G. e.a. (2016). Circadian rhythm and sleep disruptionpmc.ncbi.nlm.nih.gov.
- Irwin, M. e.a. (2015). Sleep disturbance, sleep duration, and inflammationpmc.ncbi.nlm.nih.gov.